Labels
“Je kiest een baan niet meer voor het leven”
Bij Rob Ton (73) zit het vakbondswerk zo in het bloed dat hij zelfs na zijn pensioen actief bleef als CNV-vertegenwoordiger én net weer voor twee jaar heeft bijgetekend. Tegenwoordig zet hij zich in de provincie Flevoland in voor de kansen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. “Mensen zeggen weleens: Joh, maak je je nou nog steeds zo druk om die arbeidsmarkt?! Maar zolang ik het gevoel heb dat ik iets kan bijdragen, blijf ik actief.”
“Mijn vader werkte bij Philips en in de tijd dat ik eraan toe, was het heel gebruikelijk dat je dan als zoon in de voetsporen van je vader trad. Philips kende destijds de Philips Bedrijfsschool en daar heb ik een opleiding gevolgd. Na school had ik heel even ambities in De Luchtmacht, maar al vrij snel ging ik toch bij Philips aan de slag. Als instrumentenmaker. Dan was je o.a. verantwoordelijk voor het maken van stempels waarmee je producten uit metaal kon stansen. Het vak van instrumentenmaker kennen we nu bijna niet meer en het pad wat ik destijds bewandelde, kennen we ook niet meer."
Ontwikkeling en omscholing
“Bedrijven hebben in de loop der jaren de aandacht voor een intern opleidingstraject losgelaten. Toch pleit ik ervoor dat we zo’n tussenvorm weer introduceren. Mensen worden tegenwoordig snel in het diepe gegooid en er is weinig tijd voor coaching en weinig aandacht voor ontwikkeling. Wat dat betreft vind ik een initiatief als De Techniek Academie in Harderwijk een mooi voorbeeld van hoe je elkaar kan versterken. Dat is opgezet door een aantal bedrijven die zaten te springen om technisch geschoolde medewerkers. Vanuit die noodzaak is een opleiding gerealiseerd waar jongeren zich kunnen laten bijscholen of omscholen. Maar los van dit soort initiatieven leeft binnen het bedrijfsleven in het algemeen toch de wens om de focus op het draaien van productie te houden. Aandacht voor ontwikkeling en omscholing past wel goed bij een partij als De Vakbeweging, die deze rol onafhankelijk in kan vullen.”
"Je kiest een baan niet meer voor het leven. Maar het eeuwig blijven leren is eigenlijk alleen maar belangrijker geworden."
Mooie samenwerking
“Een groot deel van mijn werkzame leven heb ik mij als Arbeidskundige ingezet voor de belangen van de Sociale Werkvoorziening. Na mijn pensioen dacht ik: Moet ik nu stoppen? Ik had vanuit mezelf nog steeds het gevoel dat ik iets voor een ander moest en kon betekenen. Momenteel zet ik mij namens CNV in voor Het Regionaal Werkbedrijf Flevoland, een platform waarin een samenwerkingsverband tussen werkgevers, onderwijs, overheid, UWV en werknemersorganisaties zich buigt over onderwerpen rondom de inclusieve arbeidsmarkt. Vanuit dit platform zijn we landelijk bezig om 125.000 mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan een baan te helpen. Dat gaat goed. Inmiddels hebben we landelijk met elkaar ongeveer de helft van de mensen aan een baan geholpen. In Flevoland zie ik een mooie samenwerking ontstaan met het bedrijfsleven en scholen. Mede door de cultuur in onze provincie kunnen we de samenwerking vaak snel vinden. We spreken elkaars taal en de lijntjes zijn kort. Als vakorganisatie kunnen wij de binnen projecten gericht op loopbaanontwikkeling de sociale aspecten vaak goed waarborgen.”